ARSUZ KARAAĞAÇ’LI OLMAK

İnsan doğarken ait olduğu evden istediği kadar gitsin uzaklara,

Bir gün ruhu olmasa da cansız bedeni döner yaratıldığı topraklara.

Ne kadar uzağa giderseniz gidin ne kadar yabancılaşırsanız yabancılaşın sizsinizdir o topraklar…

Kıraç da olsa, verimsiz de olsa dağ tepe çakıl da olsa başkaları beş dakika bile duramasa da…

Sizin kutsal yerinizdir ilk nefesinizi soluduğunuz coğrafya…

Mekanlar,  insanlar hatıralar yaşanmışlıklarla anlam kazanır…

Karaağaç da öyle bir yer işte. Sevinçlerimizi, hüzünlerimizi, oyunlarımızı, ilk aşklarımızı, kendimizi hasılı dünyayı tanıdığımız yerdir.

Bazen denizin kıyısından bakarız dünyaya, bazen de bir tepeden bakarız kendi kıyımıza…

Hatta gönlümüz öyle zengindir ki en güzel yerini veririz mezarlarımıza…